Η Φλυαρούπολη

Μια φορά κι έναν καιρό, την χώρα των ήχων, των φθόγγων, τον συμβόλων, την χώρα των ρημάτων, των ουσιαστικών, των προθέσεων επισκέφθηκε μια ομάδα περίεργων όντων. Τη χώρα που το όνομα της άλλαξε πολλές φορές στην ιστορία, άλλοι την είπαν Φλυαρούπολη, άλλοι Μουσικόλοφο εξαιτίας του λόφου πάνω στον οποίο ήταν χτισμένη. Άλλοι πάλι μιλούσαν για…

Λαϊκό παραμύθι και παιδική ηλικία

Το λαϊκό παραμύθι ήταν πάντα μια γέφυρα που ένωνε το παιδί με τον εξωτερικό κόσμο των ενηλίκων φέρνοντας σε επαφή τον ψυχικό του κόσμο με την κοινωνική εμπειρία. Η ποικιλία των θεμάτων που θίγουν τα παραμύθια αποτελούν ένα υποστηρικτικό υλικό αγωγής σ’ αυτήν την ιδιαίτερη κι ευαίσθητη διαδικασία κοινωνικοποίησης κι ωρίμανσης του παιδιού στην πορεία του…

Με λένε Γιώργο

Με λένε Γιώργο. Εγώ καταλαβαίνω τον Νίκο. Μόνο που εμένα με θυμώνουν τα αεροδρόμια. Δε φοβάμαι τα αεροπλάνα, ούτε τα τρένα, ούτε τα λεωφορεία. Ο δικός μου μπαμπάς είναι ποδοσφαιριστής. Έχει πάρει πάρα πολλά βραβεία, φοράει και ένα περιβραχιόνιο. Ο μπαμπάς μου είναι αρχηγός. Όμως τα αεροδρόμια τα σιχαίνομαι! Όποτε πηγαίνεις εκεί, κάποιος φεύγει. Μια…

Με λένε Εύα

Είμαι πέντε χρόνων, μου αρέσουν τα καλσόν, ο μπαμπάς και θυμώνω όταν οι μεγάλοι μου βάζουν δύσκολα. Η μαμά μου δεν ξέρει ότι θυμώνω ούτε ότι φοβάμαι. Εγώ δεν της το λέω γιατί φοβάται περισσότερο. Η δασκάλα μου φοβάται. Αλλά ακόμα κι η κ. Διευθύντρια φοβάται. Δεν ξέρω γιατί όλοι αυτοί φοβούνται. Εγώ φοβάμαι ένα…

Με λένε Θέκλα

Με λένε Θέκλα. Σήμερα πέθανε ο παππούς μου. Το ξέρουν όλοι εκτός από μένα, Πιστεύουν ότι είμαι μικρή για να το ξέρω και μικρότερη για να το μάθω. Με λένε Θέκλα. Ο παππούς έμενε δίπλα μας μέχρι που πήγε στο νοσοκομείο. Τότε η μαμά έκλαιγε. Ο μπαμπάς τη χάιδευε. Αυτό ίσως βοηθούσε τη μαμά, αλλά…

Με λένε Κυπριανό

Μιλάω ξένες γλώσσες γιατί οι μεγάλοι επιμένουν να γυρνούν με παιδικά λεξικά. Είμαι δυο χρόνων κι οι γονείς μου διέταξαν πως μεγάλωσα. Στην συνωμοσία συμμετείχε κι η γιαγιά που με κλάματα έβαλε τη σφραγίδα στο βραβείο μου. Έτσι σούμπιτος βρέθηκα μαζί με άλλα μόμολα σ΄ ένα σπίτι για παιδιά. Σ’ αυτό το σπίτι πηγαίνεις για…

Με λένε Λεωνίδα

Με λένε Λεωνίδα. Στο σχολείο που πήγαινα έκανα λάθη στην ορθογραφία. Το τετράδιο γέμιζε κοκκινίλες, εγώ νευρίαζα. Νόμιζα ότι ήμουν ένα τεράστιο λάθος, ένα αγόρι γεμάτο κόκκινα σημάδια. Με λένε Λεωνίδα. Η δασκάλα μου κοκκίνιζε το τετράδιο και τα αυτιά. Εγώ έβριζα από μέσα μου. Με λένε Λεωνίδα. Μια μέρα έβαψα το σχολείο κόκκινο με…

Με λένε Νίκο

Με λένε Νίκο. Ζωγραφίζω πολεμιστές, αεροπλάνα, βόμβες. Νομίζω ότι είμαι καλός μαθητής, αλλά οι μεγάλοι λένε ότι είμαι άτακτος, γυρίζω πέρα-δώθε. Ο ψυχολόγος του σχολείου και η δασκάλα λένε ότι είμαι επιθετικός και καμιά φορά δεν προσέχω στο μάθημα. Με λένε Νίκο. Ο μπαμπάς μου είναι αεροπόρος. Ξέρω όλα τα πολεμικά αεροπλάνα, τα νησιά, τους…

Με λένε Σταύρο

Σήμερα στην μαμά για τον κ. Γιώργο. Στο σχολείο μας είπαν ότι είναι  παιδοψυχίατρος, ένας γιατρός που γιατρεύει τις ψυχές μας. Αν κατάλαβα καλά μπορεί να μας γιατρέψει εντελώς. Αν αυτό το εντελώς είναι τελείως εντελώς μπορεί και να πάμε στο παράδεισο. Σκέφτομαι ότι με το κ. Γιώργο μπορώ να κάνω όσες αταξίες θέλω, ας…

Μπούτσι καληνύχτα

  Μπούτσι καλημέρα. Ο Γιώργος μου είπε ότι πέθανες. Ήταν βουρκωμένος αλλά ήρεμος. Σε είχα πρωτοδεί στη φωτογραφία, χαρούμενη, να τρως παγωτό. Του είχα πει πως το δικό μου σκυλάκι πέθανε. Αυτός μου εξομολογήθηκε ότι είσαι άρρωστη. Ήξερα από αρρώστιες. Ήξερα την ταλαιπωρία με τις ενέσεις, τα χάπια, την αδυναμία, τα σάλια που τρέχουν. Δύο…