Κρίση γενικώς
-Κυρία Όλγα, στο σπίτι έχουμε κρίση.
– Δηλαδή Γρηγόρη; (ενώ σκεφτόμουν-μόνο στο σπίτι;)
-Κρίση, που όπως λέει ο μπαμπάς δεν έχει τέλος.
-Αρχή έχει;
-Βεβαίως και έχει. Η αρχή έγινε με την κρίση που έπαθε η μαμά στο σουπερ μάρκετ, μετά την έπαθε ο μπαμπάς όταν ήρθε η ΔΕΗ, ύστερα η αδερφή μου που ήθελε καλοκαιρινά ρούχα, αλλά ήταν ακριβά και στο τέλος εγώ επειδή έπαθαν όλοι οι άλλοι.
-Και λοιπόν τι γίνεται τώρα στο σπίτι;
-Απλώς έχουμε κρίση όλοι μαζί φωνάζουμε, ησυχάζουμε, φωνάζουμε ξανά για αυτό ο μπαμπάς λέει πως δεν έχει τέλος αυτή η παλιοκρίση.
-Και εσύ τι κάνεις;
-Απολύτως τίποτα. Όταν έχεις κρίση κάθεσαι και περιμένεις να περάσει.
-Ποιος σου το είπε αυτό;
-Μόνος μου το βρήκα. Να σας ρωτήσω κάτι?
-Πες μου Γρηγόρη;
-Εσείς έχετε κρίση;
-Κοίτα να δεις, όλοι οι Έλληνες αυτά τα χρόνια περνούν κρίση. Δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα και όλοι δυσκολευόμαστε….
-Και τώρα κα. Όλγα τι κάνουμε;
– Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά εσύ και εγώ, ούτε η μαμά και ο μπαμπάς. Απ την άλλη δεν υπάρχει λόγος να στενοχωριέσαι , δεν φταίμε εμείς.
-Ναι καλά. Πάντως εγώ τη σιχαίνομαι αυτή την λέξη.
-Και εγώ το ίδιο.
-Τι λέτε, θα τελειώσει κάποτε;
-Το εύχομαι και το ελπίζω.
-Όταν όμως τελειώσει, εγώ θα κάνω πάρτι.
-Όλοι μας Γρήγορη μου!!!
Όλγα