Η Ελλάδα στην ευθανασία
(Ευσπλαχνία). Ευθανασία. Αυτοκτονία. Δολοφονία. Εναλλακτικά σενάρια για τους Έλληνες πολίτες. Μια ταινία τρόμου που τους ακινητοποιεί. Μια ταινία με πρωταγωνιστές ανήμπορους πολιτικούς, φιλεύσπλαχνους Ευρωπαίους.
Τα ονόματα αδιάφορα πλέον, Τροϊκανοί τραπεζίτες, φαντάσματα του παρελθόντος βρίσκουν κρησφύγετο σ’ αυτή την ταινία μικρού μήκους. Μια ταινία με τρεις λέξεις που την επιλογή αφήνεις στους απαθείς θεατές. Σ’ ένα θέατρο παραλόγου που το κοινό παίρνει τους ρόλους που του προσφέρουν. Μ’ ένα κοινό, το φόβο, την παράλυση των αισθήσεων, την ακινησία του μελλοθάνατου.
Μια χώρα στην απόγνωση, τον κατακερματισμό, τη μοναξιά του θανάτου. Ο χρόνος εξανεμίζεται, οι επιλογές βρίσκονται μονάχα στον τίτλο.
Η ταινία γυρνάει στο διαδίκτυο, στα Μ.Μ.Ε. χωρίς τίτλο. Μια ολόκληρη γενιά μπορεί να επιλέξει μέσα από μια απέραντη μοναξιά, με ανύπαρκτη ελπίδα.
Μας κάνουν ευθανασία, μας δολοφονούν, μας οδηγούν στην αυτοκτονία. Αδιάφορη η επιλογή της λέξης. Ίσως οι Ευρωπαίοι να προτιμούν την ευθανασία. Έχει το “ευ” όπως η ευσπλαχνία. Ζητάμε συγγνώμη από τις λέξεις, η απόφαση είναι ξεκάθαρη. Ευθανασία. Αλλιώς διαλέξτε τις άλλες δύο.
ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΑΓΟΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ 2016. Η Ελλάδα προσφέρει ευθανασία.
Γιώργος Κοκκίνης
Παιδοψυχίατρος